Palya Outback!!

Het is alweer enkele dagen geleden dat we een update geplaatst hebben, maar daar hadden we alle reden toe. De afgelopen dagen waren we namelijk écht down under.

Vrijdagochtend werden we om 4:55u opgehaald met een grote 4x4 truck bestuurd door onze gids Jowel. Nadat we nog enkele avonturiers hadden opgepikt reden we zo de bewoonde wereld uit.

Onze eerste stop was Uluru, oftewel Ayers Rock. Nadat we het Red Centre hadden bezocht en een eerste kennismaking met de Aboriginals (of indigenous people, zoals ze liever genoemd worden) hadden ondergaan zijn we naar de enorme rots gegaan. De eerste aanblik hiervan is er een die we allebei niet snel zullen vergeten. Uluru is een heilige plek voor de Aboriginals en uit respect hiervoor hebben we de rots dan ook niet beklommen. Als afsluiting van de dag hebben we bij zonsondergang de rots zien veranderen in het mooiste rood ever.

Aangekomen op de campingsite een eenvoudige maar goede maaltijd gehad. Daarna werden de swags uitgerold voor een nacht onder de sterren. Swags zijn het best te vergelijken met een soort oversized canvas 'slaapzak' waar je dan weer met een normale slaapzak in ligt. Heel romantisch in je eentje, want kingsize was er niet bij. Hmm, toch maar de eerste nacht in een gewone tent. We lagen net toen we de druppels hoorden vallen op ons tentdoek en de dingo's hoorden huilen in de nacht. Uiteindelijk vielen we om 1 uur in slaap.

Toen we om 5 uur gewekt werden waren we dan ook alles behalve fris. Gelukkig moesten we weer best een flinke afstand afleggen waardoor we nog wat konden slapen in de bus. Vandaag stond er een wandeltocht van 7,4 km op het programma bij Kata Tjuta. (Gaaf dat we dit van jullie mochten krijgen, pa en ma!) En hoewel we 's ochtends het liefst langer waren blijven liggen waren we Jowel nu toch wel dankbaar want de temperatuur liep heel snel op. De wandeling bleek dan ook nog eens niet de eenvoudigste want deze ging door nogal ruig terrein waar we best moesten klimmen. Schuine wanden, grote hoogstes, paden bezaaid met rotsen, niets bleef ons bespaard. Wat waren we trots toen we het gered hadden! "Maar," zei Jowel "morgen valt echt mee. Dat is niet zo erg."

Note to myself: nooit zomaar de gids geloven! Zoals zijn collega al zei: "Van alles wat Jowel zegt moet je de helft nemen en daar weer een kwart van". Dag 3 deed zich aan na een nacht met ongelooflijk veel sterren, misschien wel meer dan een van ons ooit eerder had gezien. Met dag 3 kwam uitdaging 3: Kings Canyon, 7.2 km die start met Heart Attack Hill. En vanaf dat punt alleen maar klimmen en dalen in een temperatuur van 32 graden en, op sommige punten, een windkracht die al eerder slachtoffers had gevergd. Het was zwaar, heel zwaar. Maar ook uitzonderlijk mooi! Inderdaad een mooie plek om je hoofd leeg te maken en indrukken te verwerken, dank Monique en Jaap, Marlin en Steef! Graziella is zelfs mee gegaan naar het hoogste punt. Via een open bruggetje kwam je op een vrijstaande heuveltop. Hier had de wind vrij spel, maar ze stond er!! Super stoer! Toen we alles gehad dachten te hebben en we de bijna 500 km terugtocht naar Alice Springs waren begonnen, werden we nog verrast door een stop bij een heuse kamelenfarm waar we uiteraard nog even een ritje gemaakt hebben.

Na aankomst in Alice Springs hebben we 's avonds met de hele groep nog een hapje gegeten en wat gedronken. Maar erg laat hebben we het niet gemaakt want de dag erna vlogen we al vroeg naar Brisbane. Daarbij wachtte onze heerlijke douche en bedje in het hotel. Dank nog daarvoor, Stefan en Marielle en team NextGen!

Volgende keer camperverhalen over walvissen, dingo's en haaien.
XoXo